کاربرد منطق فازی در پیش بینی کوتاه مدت مصرف آب تهران

بحث پیش بینی آب در سیستم های شبکه آبرسانی یکی از مهمترین و کاربردی ترین مباحث می باشد. نتایج حاصل از این عمل می تواند در بسیاری از تصمیم گیریهای یک شبکه آبرسانی موثر باشد. تحقیقاتی که تاکنون در مورد پیش بینی مصرف آب صورت گرفته است، عمدتا براساس روشهای آماری و کلاسیک و شبکه های عصبی بوده است. در حالیکه هدف این پایان نامه مطالعه پیش بینی کوتاه مدت مصرف آب براساس روشهای مختلف منطق فازی بعنوان یک راه حل جدید و روش جدید بوده است. روش منطق فازی در مقابل روشهای دیگر بسیار ساده می باشد و اصول کلی این روش، طوری است که در کشوری مانند ایران که ضعف اطلاعات و نقصان در برداشت داده وجود دارد، مناسب و سازگار بنظر می رسد. در این پایان نامه، متغیرهای ورودی مدل با استفاده از تجزیه و تحلیل آماری از یک مجموعه بزرگ متغیرها، انتخاب شده اند، سپس روشهای مختلفی مثل: جدول جستجو (تفکیک شبکه ای)، خوشه سازی (تفکیک پراکنده)، گرادیان نزولی و روش ترکیبی گرادیان نزولی-کمترین مربعات (تفکیک شبکه ای یا تفکیک پراکنده) برای شناسایی و طراحی مدلهای فازی با استفاده از داده های یادگیری موجود بکار برده شده اند. در نتایج حاصل شده از هر مدل، موضوعاتی از قبیل دقت پیش بینی، سرعت، سادگی اجرا و صحت وابستگی کم به داده ها بطور مفصل بحث شده است. بررسی نتایج نشان داده است که روش گرادیان نزولی با استفاده از خوشه سازی تفریقی، دقت بهتری را با تعداد قواعد کمتر و زمان مناسبتر و درک فیزیکی بالایی از مدل، به همراه دارد.